نهنگ‌هاي قاتل به گونهٔ مشخص داراي پشتي سياه و سينه و پهلوهاي سفيد و نيز بخشي سفيد دور تا دور چشم‌ها هستند. بچه‌ها به‌هنگام دنيا آمدن داراي بخش‌هايي به رنگ زرد يا نارنجي كم‌رنگ هستند كه به تدريج به سفيد مي‌گرايند. رنگ پوست در كنار اندام‌هاي جنسي نر و ماده داراي الگوهاي سياه و سفيد متفاوت است.[۲۴] رنگ پوست كامل سفيد در ميان نهنگ‌هاي قاتل بسيار كمياب است، اما مشاهداتي در اين مورد نيز گزارش شده‌است.[۲۵] نهنگ‌هاي قاتل داراي بدني سنگين وزن و مقاوم هستند (مقاوم‌تر از بيشتر دلفين‌ها)[۲۶] و نيز بالهٔ فوقاني (باله پشتي) بزرگي، كه تا ۲ متر بلندي پيدا مي‌كند. به دليل رنگ منحصربه‌فرد و ظاهر مشخص، هنگامي كه اين جانوران از دور ديده مي‌شوند به آساني قابل تشخيص‌اند، با اين حال نهنگ‌هاي قاتل نابالغ گاه با ديگر انواع دلفين‌ها اشتباه گرفته مي‌شوند.[۲۷]
طول نهنگ‌هاي قاتل ۷ تا ۹٫۷ متر است (نرها معمولاً ۶ تا ۸ متر) و وزنشان به ۶ تن مي‌رسد.[۲۸] ماده‌ها كوچك‌جثه‌تر هستند و طولشان ميان ۵ تا ۷ متر و وزنشان بالغ بر ۳ تا ۴ تن است.[۱۴] بچه‌ها در هنگام تولد داراي وزن تقريبي ۱۸۰ كيلوگرم و طول ۲٫۴ متر هستند.[۲۹] جثه بزرگ و قدرت نهنگ قاتل آن را جزو پرسرعت‌ترين پستانداران دريايي كرده‌است و مي‌تواند با سرعتي بالاتر از ۳۰ گره دريايي (۵۶ كيلومتر بر ساعت) شنا كند.[۳۰] دندان‌هاي نهنگ قاتل مخروطي‌شكل و محكم و به تعداد ۱۵–۱۰ دندان در هر نيم‌فك هستند. اين دندان‌ها يك اندازه هستند و تنها براي گرفتن طعمه و پاره كردن گوشت به كار مي‌روند. غذا جويده نمي‌شود، بلكه به صورت تكه‌تكه بلعيده مي‌شود.[۳۱] نهنگ‌هاي قاتل سالخورده نسبت به جوان‌ترها، دندان‌هاي كمتري در دهان خود دارند.[۳۱]
برخلاف بيشتر دلفين‌ها، باله كناري در نهنگ‌هاي قاتل بزرگ و انحنادار، مانند پارو است. نرها داراي باله‌هاي كناري به مراتب بزرگتري از ماده‌ها هستند. باله فوقاني جنس نر نزديك ۱٫۸ متر طول دارد كه دو برابر طول همين باله در ماده‌ها است. شكل آن‌ها نيز متفاوت است؛ جنس نر بالهٔ فوقاني‌اي بلند و كشيده و همانند مثلث متساوي‌الساقين دارد و جنس ماده باله‌اي كوتاه‌تر اما با انحناي بيشتر.[۲۹]
نهنگ‌هاي قاتل داراي توانايي ديد خوب در درون و بيرون آب و شنوايي عالي و حس لامسه خوب هستند، ولي حس بويايي ندارند.[۳۲] آن‌ها داراي توانايي‌هاي منحصربه‌فرد و پيچيده در پژواك‌يابي هستند؛ كاري كه براي يافتن موقعيت خود نسبت به اشياي ديگر در محيط اطراف و نيز پيدا كردن طعمه‌ها با توليد صداهاي تپ‌وار و گوش سپردن به پژواك آن‌ها انجام مي‌دهند
نهنگ‌هاي قاتل به گونهٔ مشخص داراي پشتي سياه و سينه و پهلوهاي سفيد و نيز بخشي سفيد دور تا دور چشم‌ها هستند. بچه‌ها به‌هنگام دنيا آمدن داراي بخش‌هايي به رنگ زرد يا نارنجي كم‌رنگ هستند كه به تدريج به سفيد مي‌گرايند. رنگ پوست در كنار اندام‌هاي جنسي نر و ماده داراي الگوهاي سياه و سفيد متفاوت است.[۲۴] رنگ پوست كامل سفيد در ميان نهنگ‌هاي قاتل بسيار كمياب است، اما مشاهداتي در اين مورد نيز گزارش شده‌است.[۲۵] نهنگ‌هاي قاتل داراي بدني سنگين وزن و مقاوم هستند (مقاوم‌تر از بيشتر دلفين‌ها)[۲۶] و نيز بالهٔ فوقاني (باله پشتي) بزرگي، كه تا ۲ متر بلندي پيدا مي‌كند. به دليل رنگ منحصربه‌فرد و ظاهر مشخص، هنگامي كه اين جانوران از دور ديده مي‌شوند به آساني قابل تشخيص‌اند، با اين حال نهنگ‌هاي قاتل نابالغ گاه با ديگر انواع دلفين‌ها اشتباه گرفته مي‌شوند.[۲۷]
طول نهنگ‌هاي قاتل ۷ تا ۹٫۷ متر است (نرها معمولاً ۶ تا ۸ متر) و وزنشان به ۶ تن مي‌رسد.[۲۸] ماده‌ها كوچك‌جثه‌تر هستند و طولشان ميان ۵ تا ۷ متر و وزنشان بالغ بر ۳ تا ۴ تن است.[۱۴] بچه‌ها در هنگام تولد داراي وزن تقريبي ۱۸۰ كيلوگرم و طول ۲٫۴ متر هستند.[۲۹] جثه بزرگ و قدرت نهنگ قاتل آن را جزو پرسرعت‌ترين پستانداران دريايي كرده‌است و مي‌تواند با سرعتي بالاتر از ۳۰ گره دريايي (۵۶ كيلومتر بر ساعت) شنا كند.[۳۰] دندان‌هاي نهنگ قاتل مخروطي‌شكل و محكم و به تعداد ۱۵–۱۰ دندان در هر نيم‌فك هستند. اين دندان‌ها يك اندازه هستند و تنها براي گرفتن طعمه و پاره كردن گوشت به كار مي‌روند. غذا جويده نمي‌شود، بلكه به صورت تكه‌تكه بلعيده مي‌شود.[۳۱] نهنگ‌هاي قاتل سالخورده نسبت به جوان‌ترها، دندان‌هاي كمتري در دهان خود دارند.[۳۱]
برخلاف بيشتر دلفين‌ها، باله كناري در نهنگ‌هاي قاتل بزرگ و انحنادار، مانند پارو است. نرها داراي باله‌هاي كناري به مراتب بزرگتري از ماده‌ها هستند. باله فوقاني جنس نر نزديك ۱٫۸ متر طول دارد كه دو برابر طول همين باله در ماده‌ها است. شكل آن‌ها نيز متفاوت است؛ جنس نر بالهٔ فوقاني‌اي بلند و كشيده و همانند مثلث متساوي‌الساقين دارد و جنس ماده باله‌اي كوتاه‌تر اما با انحناي بيشتر.[۲۹]
نهنگ‌هاي قاتل داراي توانايي ديد خوب در درون و بيرون آب و شنوايي عالي و حس لامسه خوب هستند، ولي حس بويايي ندارند.[۳۲] آن‌ها داراي توانايي‌هاي منحصربه‌فرد و پيچيده در پژواك‌يابي هستند؛ كاري كه براي يافتن موقعيت خود نسبت به اشياي ديگر در محيط اطراف و نيز پيدا كردن طعمه‌ها با توليد صداهاي تپ‌وار و گوش سپردن به پژواك آن‌ها انجام مي‌دهند
پرندگان