سه تا پنج نوع گوناگون نهنگ قاتل در جهان وجود دارند كه به اندازهٔ كافي با هم تفاوت دارند كه بتوان آنها را از نژادهاي گوناگون[۱۴]، زيرگونهها و يا حتي گونههاي مختلف دانست.[۱۵]
بنا به گزارش سال ۲۰۰۸ IUCN،
طبقهبندي اين گونه آشكارا نياز به بازنگري دارد و اين احتمال هست كه Orcinus orca در خلال سالهاي آينده به تعدادي از گونههاي متفاوت و يا حداقل زيرگونههاي متفاوت تقسيم شود.[۱]
انواع گوناگون نهنگهاي قاتل را ميتوان به صورت زير طبقهبندي كرد:
نوع A كه بيشتر نهنگهاي قاتل با آن شناخته ميشوند و بدني بزرگ با رنگهاي سياه و سفيد و بخش سفيد رنگي با اندازه متوسط دور چشم دارد؛ در درياهاي آزاد شنا و از ماهي و نهنگ نيزهاي تغذيه ميكند.[۱۵]
نوع B كه كوچكتر از نوع A است و داراي رنگآميزي سفيد با اندازه بزرگ دور چشمها. بيشتر بخشهاي تاريك بدن آن به جاي رنگ سياه به رنگ خاكستري ميانه هستند و بخشهاي روشن بيشتر به رنگ زرد محو.[۱۶] اين نوع بيشتر از خوك دريايي تغذيه ميكند.[۱۵]
نهنگ قاتلي از نوع C به همراه فرزندش در درياي راس. به چگونگي حركت سپيدي دور چشم به سوي بالا دقت كنيد. بيرون آوردن سر از سوي اين جانور به منظور شناسايي محيط پيرامون صورت ميگيرد؛ كاري كه در زبان انگليسي به نام (Spyhopping) شناخته ميشود.[۱۷]
نوع C كه كوچكترين نوع است و در گروههاي بزرگتري از ديگر نوعها زندگي ميكند. سفيدي دور چشم اين نوع به شكلي باريك به سوي بالا حركت ميكند و به موازات بدن قرار نميگيرد. همانند نوع B، رنگ پوست اين نوع سفيد و خاكستري ميانهاست. تنها طعمهٔ ديده شدهٔ اين نوع، ماهي كد جنوبگان[پانويس ۱۰] است.[۱۵]
نوع D كه بر پايهٔ عكسي از يك به گل نشستگي بزرگ از نهنگهاي قاتل در نيوزيلند در سال ۱۹۵۵ و نيز چهار بار مشاهده در اقيانوس از سال ۲۰۰۴ به اين سو، شناخته شد. اندازه روشني دور چشم اين نوع بسيار كوچك است و بالهٔ پشتياي كوتاه و خميده و سري گرد-شكل دارد. اين نوع در محدودههاي جغرافيايي جنوبگان، در ميان عرضهاي جغرافيايي °۴۰ و °۶۰ جنوبي زندگي ميكند. با آنكه اطلاعات چنداني دربارهٔ رژيم غذايي اين نوع وجود ندارد، گمان بر اين ميرود كه ماهي جزء اصلي غذاي آن باشد.[۱۸][۱۹]
انواع B و C در كنار كلاهك يخي قطب جنوب زندگي ميكنند و رنگ زرد روي بخشهاي سفيد بدنشان، احتمالاً، ناشي از جلبكها و جانداران تكسلولي اين منطقه ميباشد.[۱۵][۲۰] رديفهاي دياناي ميتوكندريايي، اين فرضيه را كه اين جانوران گونههايي مختلف هستند كه به تازگي از هم جدا شدهاند، تقويت ميكند.[۲۱]
پژوهشهاي تازه برروي اين ساختارهاي دياناي مشخص كردهاند كه دو گروه ساكن جنوبگان، كه ماهي و فك ميخورند، بايد به عنوان گونههايي جداگانه شناخته شوند. دربارهٔ نهنگهاي قاتل نامستقر اقيانوس آرام شمالي نيز چنين پيشنهادي داده شدهاست، با اين حال مشخص كردن وضعيت ديگر زيرگونهها نياز به اطلاعات بيشتري دارد.[۲۲]
در حال حاضر بررسيهايي براي پيبردن به روابط ژنتيكي ميان انواع گوناگون نهنگ قاتل و نيز دانستن اينكه آيا انواع گوناگون شناسايي شده داراي تاريخ فرگشتي متفاوت هستند يا نه، انجام ميشود. براي نمونه، ميتوان به دستههاي مختلف نهنگان قاتلي اشاره كرد كه در مناطق و درياهاي گوناگون از پستانداران دريايي تغذيه ميكنند. مدتهاي زيادي گمان بر اين بود كه همه اين نهنگهاي قاتل نزديكي زيادي با يكديگر دارند، با اين حال آزمايشهاي ژنتيكي چنين فرضيهاي را رد كردهاند.
سه تا پنج نوع گوناگون نهنگ قاتل در جهان وجود دارند كه به اندازهٔ كافي با هم تفاوت دارند كه بتوان آنها را از نژادهاي گوناگون[۱۴]، زيرگونهها و يا حتي گونههاي مختلف دانست.[۱۵]
بنا به گزارش سال ۲۰۰۸ IUCN،
طبقهبندي اين گونه آشكارا نياز به بازنگري دارد و اين احتمال هست كه Orcinus orca در خلال سالهاي آينده به تعدادي از گونههاي متفاوت و يا حداقل زيرگونههاي متفاوت تقسيم شود.[۱]
انواع گوناگون نهنگهاي قاتل را ميتوان به صورت زير طبقهبندي كرد:
نوع A كه بيشتر نهنگهاي قاتل با آن شناخته ميشوند و بدني بزرگ با رنگهاي سياه و سفيد و بخش سفيد رنگي با اندازه متوسط دور چشم دارد؛ در درياهاي آزاد شنا و از ماهي و نهنگ نيزهاي تغذيه ميكند.[۱۵]
نوع B كه كوچكتر از نوع A است و داراي رنگآميزي سفيد با اندازه بزرگ دور چشمها. بيشتر بخشهاي تاريك بدن آن به جاي رنگ سياه به رنگ خاكستري ميانه هستند و بخشهاي روشن بيشتر به رنگ زرد محو.[۱۶] اين نوع بيشتر از خوك دريايي تغذيه ميكند.[۱۵]
نهنگ قاتلي از نوع C به همراه فرزندش در درياي راس. به چگونگي حركت سپيدي دور چشم به سوي بالا دقت كنيد. بيرون آوردن سر از سوي اين جانور به منظور شناسايي محيط پيرامون صورت ميگيرد؛ كاري كه در زبان انگليسي به نام (Spyhopping) شناخته ميشود.[۱۷]
نوع C كه كوچكترين نوع است و در گروههاي بزرگتري از ديگر نوعها زندگي ميكند. سفيدي دور چشم اين نوع به شكلي باريك به سوي بالا حركت ميكند و به موازات بدن قرار نميگيرد. همانند نوع B، رنگ پوست اين نوع سفيد و خاكستري ميانهاست. تنها طعمهٔ ديده شدهٔ اين نوع، ماهي كد جنوبگان[پانويس ۱۰] است.[۱۵]
نوع D كه بر پايهٔ عكسي از يك به گل نشستگي بزرگ از نهنگهاي قاتل در نيوزيلند در سال ۱۹۵۵ و نيز چهار بار مشاهده در اقيانوس از سال ۲۰۰۴ به اين سو، شناخته شد. اندازه روشني دور چشم اين نوع بسيار كوچك است و بالهٔ پشتياي كوتاه و خميده و سري گرد-شكل دارد. اين نوع در محدودههاي جغرافيايي جنوبگان، در ميان عرضهاي جغرافيايي °۴۰ و °۶۰ جنوبي زندگي ميكند. با آنكه اطلاعات چنداني دربارهٔ رژيم غذايي اين نوع وجود ندارد، گمان بر اين ميرود كه ماهي جزء اصلي غذاي آن باشد.[۱۸][۱۹]
انواع B و C در كنار كلاهك يخي قطب جنوب زندگي ميكنند و رنگ زرد روي بخشهاي سفيد بدنشان، احتمالاً، ناشي از جلبكها و جانداران تكسلولي اين منطقه ميباشد.[۱۵][۲۰] رديفهاي دياناي ميتوكندريايي، اين فرضيه را كه اين جانوران گونههايي مختلف هستند كه به تازگي از هم جدا شدهاند، تقويت ميكند.[۲۱]
پژوهشهاي تازه برروي اين ساختارهاي دياناي مشخص كردهاند كه دو گروه ساكن جنوبگان، كه ماهي و فك ميخورند، بايد به عنوان گونههايي جداگانه شناخته شوند. دربارهٔ نهنگهاي قاتل نامستقر اقيانوس آرام شمالي نيز چنين پيشنهادي داده شدهاست، با اين حال مشخص كردن وضعيت ديگر زيرگونهها نياز به اطلاعات بيشتري دارد.[۲۲]
در حال حاضر بررسيهايي براي پيبردن به روابط ژنتيكي ميان انواع گوناگون نهنگ قاتل و نيز دانستن اينكه آيا انواع گوناگون شناسايي شده داراي تاريخ فرگشتي متفاوت هستند يا نه، انجام ميشود. براي نمونه، ميتوان به دستههاي مختلف نهنگان قاتلي اشاره كرد كه در مناطق و درياهاي گوناگون از پستانداران دريايي تغذيه ميكنند. مدتهاي زيادي گمان بر اين بود كه همه اين نهنگهاي قاتل نزديكي زيادي با يكديگر دارند، با اين حال آزمايشهاي ژنتيكي چنين فرضيهاي را رد كردهاند.